De Vlaming is van nature wantrouwig en vindt het exotische eerder verdacht dan aantrekkelijk. Vooral wat eten betreft. Het liefst eet hij elke dag om 17u vlees met patatjes en groenten, op vrijdag vis en zondag is frietjesdag. De Vlaming is met andere woorden het liefst gewoon heel gewoon en val hem alstublieft niet lastig met nieuwigheden of vooruitgang. Spreek dan ook niet over sushi of couscous. Liever een oude vertrouwde dan een nobele onbekende op zijn bord. En voor onderweg? Ne smos kaas, natuurlijk!
Het heeft dan ook lang geduurd voor de Vlaming zijn gebruikelijk boerenbrood durfde in te ruilen voor af en toe een bagel* (die met zijn vorm verdacht veel op een donut lijkt en daarom eerder aan dessert doen denken dan aan een fatsoenlijk broodmaal). Stukje bij beetje echter viel de vooral met New York geassocieerde lekkernij in de smaak en zo werd ook de bagel een nieuwe Belg. Geleidelijk aan vind je her en der bagelbars met heerlijke bagels.
Al lijken vele bagelaanbieders het moeilijk te hebben met een eerlijke prijs-kwaliteitsverhouding. Daarom sturen wij iedereen graag naar Bagelbar in de Lange Leemstraat. Heerlijke, verse bagels, ruime keuze, eerlijke prijzen en een topwijf achter de bar. Op het eerste gezicht niet de meest gezellige eettent in de stad, dat moeten we toegeven. Dat komt misschien door de klassieke, harde, Vlaamsche stoelen en tafels. Maar deze kleinigheid zijn we direct vergeten wanneer er vriendelijk wordt gemeld dat onze bagels klaar zijn. En of we smulden! Of je nu een fervent New Yorks bagelfan bent of een Vlaamsche durfal: absolute aanrader! (Let wel: alleen contant betalen.)
*Tsjah: wanneer ik dit stuk typ, onderlijnt mijn spellingscontrole het woord ‘bagel’ als fout. De Vlaamse doctrine verschuilt zich zelfs in mijn Wordbestand.
Tip: als je kunt, ga niet rond de Vlaamsche lunchtijd want dan val je over scholieren.