Interview met burgemeester Patrick Janssens
(Dit interview is in maart gehouden, voordat bekend werd gemaakt dat Bart de Wever lijsttrekker van N-VA Antwerpen zou worden.)
In oktober zijn de gemeenteraadsverkiezingen. In de ring staat links de man die al negen jaar burgemeester van Antwerpen is: Patrick Janssens (SP.A) en rechts publiekslieveling Bart de Wever (N-VA). Patrick heeft de bokshandschoenen nog niet aangetrokken, want hij heeft er alle vertrouwen in. ‘Ik ben al burgemeester en moet het alleen nog blijven. Bart de Wever moet het nog zien te worden.’ Op ’t Schoon Verdiep in het Stadhuis zat Patrick, ondanks een hernia en de roddels rond Bart de W., er nog ontspannen bij.
‘Wil je koffie of thee?’ vraagt de woordvoerder. Koffie. Zwart, graag. Bij politici moet je scherp zijn. ‘Wat kan ik voor je doen?’ vraagt de burgervader. Zenuwachtig denk ik aan het briefje in mijn zak:
Beste meneer de Burgemeester,
De banden van mijn fiets houden niet van keien.
Er kunnen nooit genoeg pinautomaten zijn.
Na Donderbar nu ook Vertigo, das nie eerlijk!
Kunt u please zorgen voor nachttreinen tussen Antwerpen-Brussel?
Een rechtstreeks fietspad van Nationale Bank naar Mechelseplein zou handig zijn.
Of van het Centraal Station naar bibliotheek Permeke.
De freewireless Antwerpen doet het niet.
…
Maar door de charme van de invloedrijkste man van Antwerpen, laat ik het briefje zitten waar het zit en vraag naar zíjn ergernissen in ‘t Stad. Hij zucht, want hij heeft er vele. Hij mag er drie noemen waar hij, Patrick Janssens, meneer de Burgemeester, verandering in zal (willen) brengen:
- ‘Er zijn een paar afschuwelijke gebouwen die ik weg zou willen. Ik ga ze niet noemen, want dan zijn ze moeilijker weg te krijgen.’
- ‘Ik erger me heel erg aan de Scheldekaaien met al die auto’s die daar geparkeerd staan. Nu is het de mooiste parking van West-Europa, maar ik wil daar de mooiste boulevard van West-Europa van maken.’
- ‘Ook erger ik me aan al die auto’s die staan geparkeerd aan de Vlaamse kaai. Dat zou een fantastisch park of plein kunnen zijn.’

In zijn negenjarige carrière als burgemeester, is hij het meest trots op het laten verdwijnen van een tijdelijke brug aan de Rooseveltplaats. ‘Die heeft er dertig jaar tijdelijk gestaan. Ik heb me er dertig jaar aan geërgerd. Zonder mij had die brug er nog steeds gestaan, denk ik.’ Hij lacht en laat daarmee zien dat hij nog heel wat in petto heeft.
Onder andere de boulevard op de Keyserlei zal deze zomer verwezenlijkt worden, toevallig net voor de verkiezingen. Hoe zenuwachtig is hij eigenlijk voor de wedstrijd? ‘Helemaal niet.’ Helemaal niet? ‘Nee, tuurlijk niet. Ik denk dat wij een heel goed parcours hebben gereden,’ zegt de in-zijn-vrije-tijd wielrenner. ‘Ik denk dat mensen toch wel zien dat er heel wat gewijzigd is, dus ik hoop dat ze nog een tijdje verder willen.’
Als nen echte Antwerpenaar, neemt hij geen blad voor de mond. Of zoals hij zelf zegt: ‘Antwerpenaars zijn mensen met een grote bek, heel chauvinistisch, fier op hun stad en redelijk humoristisch op een cynische/ ironische manier.’ Zal het lachen hem vergaan nu ome Bart in zijn nek hijgt? ‘Ik maak me er geen zorgen over. We zien het wel als het zover is. Ik denk dat we grote kans van slagen hebben, ja.’ Hij lacht. Zijn woordvoerder lacht met hem mee. Ik neem een slok van de koffie. ‘Ja, waarom niet? Ik vind het heel gek dat mensen zich afvragen waarom dat zo moeilijk zou zijn.’
Over verrechtsing binnen het politieke landschap in Antwerpen maakt Patrick zich ook al geen zorgen. ‘Heel wat mensen die blijkbaar geïnteresseerd zijn in Bart de Wever, stemden vroeger op Filip Dewinter (Vlaams Belang). Dat zou je ook een verlinksing kunnen noemen. Want Bart de Wever is weliswaar rechts, maar niet zó rechts. Stel nu dat bij de verkiezingen de N-VA 20 procent zou halen en het Vlaams Belang ook, dan vind ik dat de stad eerder opgeschoven is naar centrum rechts.’
Een lezer attendeerde ons erop te vragen naar de verrechtsing binnen zijn eigen partij. Maar met dat ‘cliché’ is hij het niet eens. ‘Dat gerucht zou wel eens kunnen komen uit het feit dat ik erg bekommerd ben om de veiligheid in Antwerpen. Als hoofd van de politie moet ik daar ook fors aan werken. Dan kunnen mensen wel zeggen dat dat rechts is, maar het zijn vaak de zwakste mensen die het slachtoffer zijn van de veiligheid. Ik vind dat een linkse bekommernis.’
Mijn kopje is op. Ik vraag me af hoeveel kopjes Patrick drinkt. Nogal vermoeiend om burgemeester te zijn, lijkt me. ‘Je moet een beetje een olifantenvel hebben. Kritiek is een onderdeel van de democratie. Maar ik vind het niet altijd aangenaam. Soms kan dat kwetsend zijn, heb je het er moeilijk mee of ben je het er niet mee eens. Maar ik wil het wel altijd proberen te begrijpen. Ik kan me wel ergeren aan het feit dat mensen kritiek leveren op basis van leugens of dingen die niet kloppen. Maar ik erger me niet aan kritiek die gebaseerd is op het feit dat het om een andere opinie gaat. Dat vind ik meer dan normaal.’ De woordvoerder bevestigt later dat hij heel veel kopjes drinkt op een dag.
Waarom wil hij eigenlijk burgemeester blijven? ‘Ik vind dat fantastisch om aan het hoofd van een stad te mogen staan en met een ploeg mensen te bepalen waar die stad naartoe gaat. Als je het vergelijkt met de nationale politiek, zie je veel meer concreet resultaat van je werk.’ Hij vergelijkt Antwerpen met andere steden en legt fier uit dat zijn stad de mentale hoofdstad en het economisch hart van Vlaanderen is. ‘Andere steden hebben een meer specialistisch profiel: studentenstad, historische stad of culturele stad, Antwerpen heeft het allemaal.’ En met een vleugje humor en ironie vat hij samen: ‘Zoals wij Antwerpenaars al zeggen: Antwerpen is stad en de rest is parking.‘
Zijn troef om stemmen te winnen? ‘Dat zal je wel merken als de verkiezingen volop aan de gang zijn in september en oktober. Het is zoals bij een wielerwedstrijd: de laatste dertig kilometer zijn belangrijk, je moet zorgen dat je daarvoor niet buiten adem bent.’ Hij krijgt een T-shirt van de website met daarop DOE MIJ MAAR Antwerpen cadeau. Wij hopen dat Pat het shirt zal dragen tijdens de race en dat de Antwerpenaren hem inderdaad zullen gaan ‘doen.’ ’Snel nog even een fotootje voor Facebook,’ zegt de woordvoerder. Patrick lacht op commando, schudt me de hand en gaat verder met belangrijker zaken.
Door: Emma Lesuis