Het is 13 uur geweest, je bent net wakker. Gister was je op het Urban feestje in de Zomerfabriek aan het shaken, je stond op een of ander dakterras uit je plaat te gaan, je bleef hangen op het Mechelseplein of je had een huisfeest van iemand die je niet kende. Aan je hoofd te voelen, heb je het leuk gehad. Je hebt een kater met een grote K en naast je ligt een onbekende poes. Het zij zo.
Je gaat je bed uit. Koffie op. Brood beschimmeld. What’s ya gonna do? Na glazen water, een keiharde douchestraal en tandjes die gepoetst zijn, lijkt al het bewijs van gisteravond te zijn weggespoeld. Behalve het ongemakkelijke meisje in jouw badkamer, dat gister nog zo’n leuke lach leek te hebben. Het zij zo. Het is inmiddels 14 uur en dan begint die maag, je hebt honger met een grote H. Die kebab van gisteravond heeft, behalve de looksaus, niet genoeg zijn werk gedaan. Dus vraag je aan het meisje, dat hopelijk een naam draagt, of ze mee gaat ontbijten. Je bent de slechtste niet.
Jam. Dat klinkt goed. Jullie gaan buiten zitten aan een van de leuke tafeltjes en bestellen de ‘kleine trek’ voor grote honger. Niet overdreven doen, want jij betaalt. ‘Grote trek neem ik wel in mijn eigen tijd,’ denk je. Het paar dat Jam runt zijn pas een paar maandjes bezig en organisatorisch moet het allemaal nog een beetje op z’n plaats vallen. ‘Dubbele espresso, was het? Het ontbijt komt er zo aan.’ Maar het deert niet. Nu heb je rustig de tijd om erachter te komen wie jouw paleisje heeft gezien en wie heeft mogen meemaken wat voor een koning jij wel niet bent.
Wanneer het gesprek voor de zoveelste keer dood valt, komt de verlossing aangewandeld. Croissant, kruidenkoek, sneetje brood, stokbrood, dikke plak ham en kaas, hagelslag, jam –natuurlijk- en meloen. Het eten is vers, veel, lekker en met liefde klaargemaakt. Door je tafelgenoot mis je het eitje dat bij de grote trek zit, maar soms moet je het doen met de dingen die je in je schoot krijgt geworpen. Je werpt een blik op het meisje en kijkt daarna om je heen.
Je hebt het gevoel dat iedereen bij Jam met de erfenis van gisteravond aan tafel of in de zetel zit. Het zij zo. Jullie nemen gepast afscheid en je wandelt -gelukkig- alleen terug naar huis met een grote glimlach op je gezicht. Koning. Jam is een aanrader met een grote A voor de brakke, brakke zondag. Tot volgende week.