Het is heel simpel. Alle artikelen die op deze website staan, verdienen 5 sterren. Wij laten jou kennismaken met de lekkerste, verrassendste, rauwste en eigenzinnigste plekjes in…

Voetgangerstunnel/ skyline Antwerpen
Je hebt een date. Neem hem/ haar voor zonsondergang mee naar de voetgangerstunnel. Deze 572 meter lange tunnel verbindt de stad met de Linkeroever. Hoewel we koude rillingen krijgen bij het uitspreken van de Linkeroever, wagen we het er toch op. Er zijn immers camera’s genoeg, in de tunnel dan. En 31 meter onder de Schelde kan je die date pas echt goed leren kennen. Door het neonlicht valt niets te verbloemen en de tunnel is lang genoeg om aan het einde te beslissen of het een blijvertje is of niet. Zo ja, zet voet op de bodem van de Linkeroever. Zo nee, dan heb je nog een lange weg terug.
Als je uit de lift stapt, is het eerste wat je ziet een bordje ‘midgetgolf 400m’. Wij denken dat dat een truc is om ons te laten verdwalen in het meest curieuze deel van Antwerpen, dus loop gewoon naar rechts en zoek een plekje op het grasveld met de curieuze kunstwerken. Net als sommige mensen op de Linkeroever erg curieus zijn. Doe je rugzakje open, haal daar je picknickkleedje, die plastic bekers en een lauwe fles witte wijn uit en, als hij/zij een babbelaar is, ook die aardbeien. Het is tijd om er wat in te stoppen.
Je gaat dicht bij elkaar liggen, want het is frisjes aan de Schelde. Daar had je van te voren -stom zeg- niet aan gedacht. Het water kabbelt, de lichtjes van de stad flikkeren. Jullie genieten van het geweldige uitzicht op de skyline van Antwerpen. ‘Mooi hè?’ ‘Nou.’ En als jullie elkaar aankijken, is het net als in een romantische film waar je normaal om moet kotsen. Wat we ook vinden van de curieuze Linkeroever, dit is wel de plek where the magic happens.
(Mijd de bosjes, want daar betrap je zij die eindelijk eens goed gebruik maken van het feit dat ze aan de andere kant zijn.)

Studeren in Antwerpen
Beste Hollander (oei deed dat pijn?),
Mijd jij verjaardagsfeestjes omdat je altijd aan de tand wordt gevoeld door tante Zus en oom Zo over wat jij eigenlijk aan het doen bent met je leven? Scoor je op ambitie een nul? Heb je de zoveelste stage in het buitenland achter de rug waardoor je platzak bent? Doe je alweer een traineeship waar je geen donder voor wordt betaald? En heb je nog steeds geen (vast) werk? Er is een oplossing.
Je moet toch al zeker tot je 70e aan die Arbeit, waarom plak je er dan niet een jaartje studeren aan vast? Geen geld? Ga naar België. Bij de buren doen ze niet moeilijk over langstudeerders noch hoef je voor een extra master duizenden euro’s neer te tellen. Wij geven je 12 redenen waarom het aantrekkelijk is om in België, en dan met name natuurlijk in Antwerpen, te studeren.
- In Antwerpen spreekt men Nederlands, maar je bent toch in het buitenland. Wauw. Nadeel: hoge telefoonrekeningen. Voordeel: Antwerpen is om de hoek.
- Een studie kost rond de €600,-….
- Een kot of een (studio)appartement in Antwerpen is aanzienlijk goedkoper dan in grote steden in Nederland en er is veel keus. Bovendien hoef je niet ‘de allerleukste te zijn’ om een kot te bemachtigen.
- Een pintje kost gemiddeld €1,42,-, lazen we (maar niet in Antwerpen, tenzij je naar de echt marginale kroegen gaat, die zijn overigens wel altijd het best.).
- Je krijgt gewoon studiefinanciering. En je krijgt of een OV waarmee je tot de grens gratis kunt reizen -een retourtje heb je dan vanaf €7,80 (onder de 26)-, of je kan een reisvergoeding van €90,- aanvragen.
- Het Belgische onderwijs wordt over het algemeen heel goed geaccrediteerd (dank aan het strenge katholieke basisonderwijs).
- De toelatingseisen voor studies als geneeskunde, tandheelkunde en diergeneeskunde zijn minder streng (let wel: een groot deel van de Nederlanders haalt niet het eerste jaar).
- Kunstenaars kunnen nog een speciale uitkering aanvragen (kunstenaarsstatuut).
- Heb je een voet in het ene land en in het andere land, betekent dat je creatief om kunt gaan met banen zoeken en subsidieaanvragen.
- Je leert er nieuwe Vlaamse woorden en zinsconstructies bij. En als je je best doet maak je kans op Vlaamse vrienden.
- Dus jij niet wete wat te doen met leve? Je kan je nog tot en met september aanmelden voor bijna elke studie in België!
- En tijdens het kringgesprek op het volgende verjaardagsfeest ben je sowieso de bom. Ge-ga-ran-deerd.
Tot in Antwerpen (en over de nadelen praten we wel verder op café)!
Boekenberg ecologische openluchtvijver
Een klein paradijs op aarde vind je in Deurne. Of all places. We vonden het niet zo gek dat we hier nog nooit waren geweest, want what the fuck is Deurne. Voor Deurne kwamen we dus niet, voor de Deurneraars in de eerste plaats ook niet, maar we wilden wel graag gebruik maken van hun Deurnse paradijs (een kleine 10 minuutjes fietsen vanaf Berchem station).
In het romantische Boekenbergpark ligt de openlucht zwemvijver verstopt (we mogen het niet mooier maken dan het is). Toen we de ultieme chillplek zagen liggen, werden we stante pede gelukkig. Het is hier prachtig. Er zijn lockers voor je spullen, douches voor je viezigheid en een instructie voor zwemmersjeuk. ‘De jeuk wordt veroorzaakt door larven van wormpjes die bij eenden of andere watervogels voorkomen: Trichobilharzia. Deze kunnen een klein stukje in de menselijke huid binnen dringen.’ Dit kan al na 10 minuten opkomen. Alleen in het ergste geval overleef je het niet.
Het water was (lekker) koud. Een man naast ons, zwom met een wc-borstel in zijn hand ‘om de roosters van ongedierte te bevrijden’. Hij zou beter eerst het ongedierte in zijn rughaar onder handen nemen. Toen we eenmaal aan het koude water en de beestjes gewend waren, klonk uit het niets een stem door een megafoon: ‘op de rand zitten of staan is verboden’. We vroegen ons af wie ons stoorde tijdens onze poging borstcrowl. Een verdachte duif vloog de boom in. We kregen de kriebels en in plaats van op een horloge te kijken, keken we naar onze huid: inderdaad, tijd om eruit te gaan.
Toen we wilden douchen, moesten we ons eerst droogdeppen voordat we eronder mochten (..). We pasten ons aan, we waren immers te gast in Deurne. Op het zalige grasveld rustten we uit van de flinke inspanning die we achter de rug hadden. En terwijl de zon het ongedierte op onze huid wegbrandde, misten we één ding. Lieve Deurneraars: willen jullie alsjeblief een frietkot plaatsen bij de vijver? Dan maken jullie ons nog gelukkiger dan we op jullie terrein al waren.
(In de winter zwemmen hier ijsberen. Inderdaad, je leest het goed.)

Fietsen door Antwerpen
De beste manier om Antwerpen te ontdekken, is door de stadsfiets te nemen. Dit rode gevaarte wordt your new best friend. Vooral na het uitgaan of na het shoppen is dit veloke ideaal en er zit zelfs (een soort van) mandje voorop! Hiep-hoi.
Sinds 7 juni kun je voortaan ook je fietsje parkeren op de Linkeroever (eindelijk hoort de overkant een beetje bij ‘t Stad). Er zijn 800 extra fietsen en meer dan 60 fietsstations in de binnenstad (voor deze promotie van A mogen we best wat vangen, meneer de burgemeester).
Prijs:
€3,8 per dag
€9 per week
€37 per jaar (geen wachtlijst meer!)
Je kan met creditcard betalen, via Internet of ga langs de stadsfietswinkel in Centraal Station.
Een paar dingen waar je wel op moet letten:
– Waar de fuck is de volgende fietsstandplaats nou weer?
– Heb je een fietsje met een platte band, dan moet je vijf minuten wachten…
– Je komt aangeracet en de fietsstandplaats is VOL, nu moet je alsnog een heel stuk lopen…
-Afmelden na gebruik (met pasje), om onverwachte kosten te voorkomen.
Tip: Met z’n tweetjes? De één zit op het zadel met de beentjes in de lucht en de ander trapt en stuurt… (wij zijn niet verantwoordelijk voor eventuele ongevallen)
Kijk hier voor meer info. En hier vind je een Google map met alle velo locaties door ‘t Stad.

Antwerps bier: Seefbier
Johan van Dyck heeft het goed begrepen. ‘Wij Belgen zijn goed in bier brouwen.’ Dus brouwde hij bier en zag dat het goed was. De mensen om hem heen proefden dat het goed was. Hij had goud in handen! Zo bleek op the World Beer Cup in Amerika (2012), waar zijn Seefbier uit bijna 4000 verschillende soorten bieren als winnaar werd gekozen. Maar ook laatst nog bij de Global Craft Beer Awards in Berlijn (2014) was hij numéro uno. En terecht, want het Antwerpse biertje van van Dyck smaakt naar meer.
Het begon allemaal zo’n honderd jaar geleden. Een bekende Antwerpse pint heette Seefbier en werd gebrouwd in o.a. Antwerpen-Noord. Omdat het bier rijkelijk vloeide onder de buurtbewoners, kreeg de wijk de naam Seefhoek. Het was een relatief arme buurt en vandaag de dag staat de Seefhoek nog erg gevoelig op de politieke agenda. We quoten voormalig burgemeester P. Janssens: ‘Ik kom wel in de Seefhoek, maar dan zonder camera’s.’ Wij doen het hem niet na. Desalniettemin is de Seefhoek the place to be als je een andere taal spreekt, als je snoepjes nodig hebt, als je Vlaams Belangers zoekt of als je van Suske en Wiske houdt (jaja, Willy Vandersteen is hier opgegroeid, eindelijk snappen we waarom Jerommeke niet kan praten… en ohoh, wat zullen we weer overspoeld worden met berichten van gevoelige ‘wij zijn wel tof hoor’-Seefhoekers).
Het Antwerpse biertje ging verloren in de jaren dertig, maar Johan van Dyck, de man achter de Antwerpse Brouw Compagnie, schonk het biertje nieuw leven. Hij heeft lang naar het recept moeten zoeken (zo’n drie jaar), maar dan heb je ook wat. Wij golddiggers doen niks liever dan drinken en dronken worden van het ‘troebel blond bier met een kruidige smaak’. Een geweldig retrodesign op de glazen maakt het helemaal compleet. Proef het Antwerpse goud to be sure it’s your cup of beer (o.a. in de Mombasa, Cargo bar in Park Spoor Noord, Rataplan, Pallieter…), wij zeggen vast schol!
Park en openluchttheater Rivierenhof
Ik moet toegeven dat ook ik het cliché bevestig dat vrouwen geobsedeerd zijn door schoenen. Als mijn huis zou afbranden, zouden het mijn schoenen zijn die ik van de verkoling zou redden (ik kan iedereen geruststellen: ik heb nog geen kinderen). Ik wéét nochtans dat materiële dingen niet gelukkig maken en dat de meeste mensen niet eens naar je schoenen kijken (er is mij verteld dat de mannelijke blik meestal van het gezicht naar de borsten en de kont afdwaalt en eventueel nog langs de benen glijdt, maar dat het mannelijk gezichtsveld niet tot aan de voeten reikt.)
Hoewel ik er dus noch gelukkiger, noch begeerlijker van word, ben ik toch bezeten door mijn schoenen. Misschien omdat het het enige kledingstuk is dat ik zelf van bovenaf kan zien. Of misschien omdat ik mijn verbinding met de aarde niet wil verwaarlozen. Of misschien gewoon omdat ik nog een ander cliché bevestig: dat vrouwen irrationele wezens zijn. (Recent Brits onderzoek wees uit “dat de hartslag van een vrouw die een paar begeerde schoenen ontdekt en koopt, stijgt naar 120”.)
Deze uiteenzetting over mijn obsessie is nodig om duidelijk te maken dat een ervaring in het openluchttheater Rivierenhof alles overstijgt. Ik heb daar namelijk op mijn favoriete pumps staan dansen op het rooster voor het podium. Toen ik thuis kwam zag ik dat mijn hakken totaal gevild waren. Ik was nog in zo’n extase dat ik ze zonder één traan in een hoekje heb gegooid en tot mijn grote verbazing kan ik vaststellen dat ik er minder aan heb teruggedacht dan aan de topavond in het Rivierenhof.
Het Rivierenhof is echt uniek: een prachtige locatie middenin de natuur, een vette programmering (danku Arenberg voor een zomeralternatief), goedkoop voor -26 (€15,-) en een heerlijke festivalsfeer (min de ranzigheid). Bovendien moet je er niet betalen voor de schoongemaakte wc’s, wat altijd een goede graadmeter is voor chillheid (eat this, Trix!) Conclusie: ik ga hier in de toekomst met plezier nog heel veel schoenen stukmaken!
Tip: Het Rivierenhof is het grootste park net buiten het centrum van Antwerpen. Perfect voor de wandel- en hardloopfanaten. Bij het openluchttheater kan je ook lekker (vet) eten!
Check www.openluchttheater.be voor de agenda.

Gelato Factory
Ik heb een hekel aan het deuntje van de rijdende ijscoboer. Nee ik vergis me, ik haat het. Elke doordeweekse dag om 22 uur ’s avonds rijdt het karretje langs mijn (enkelglas)raam met zijn tududu-deuntje. De ijsventer wil zijn bolletjes weer kwijt. En elke avond vraag ik me af welk kind er in godsnaam een ijsje mag op dat uur (een heftig beeld van een dik marginaal kind in een marcelleke komt in mij op). En helemaal wat voor een ouders hun kind dan de toestemming geeft om naar buiten te rennen voor een bolletje banaan.
Gelukkig hoor ik nooit de ijskar stoppen, wat hopelijk betekent dat mijn buurt niet marginaal genoeg is. Maar helaas rijdt meneer de Ijscoboer wel zo langzaam door mijn straat, dat ik de rest van de avond, tot grote ergernis, het indoctrinatie-deuntje in mijn hoofd heb. In 2009 is er in Antwerpen-Noord een ijskar beschoten met een luchtbuks, door een losgeslagen vrouw die het geluid niet meer kon verdragen. Zo hoog zit het bij mij gelukkig nog niet.
Maar als ik een lekker ijsje wil om 22 uur ‘s avonds, dan ga ik wel naar de Gelato Factory. Hier hoef ik niet naartoe te rennen, ze wachten wel op mij. En hier krijg ik geen klein miezerig bolletje, maar een bol. Echt Gelato-ijs zoals je het proeft in Italië. Daar heeft Herman (de uitbater) dan ook aan de Ijsuniversiteit van Bologna gestudeerd. Resultaat: niks geen dikmakend roomijs, maar gelato-ijs dat minder vet en minder lucht bevat, maar wel meer smaak heeft. Bovendien is hij ook nog eens heel erg origineel en kan je lavendelijs, gemberijs of een mojitosorbet bestellen.
Kortom: Herman’s ijsjes zijn om je vingers bij af te likken… Na een smaakbom van de Gelato factory wil je er ongetwijfeld nog één. En in tegenstelling tot de rijdende ijskar, kan dat ook gewoon!
Tip: Kies vier kleinere bolletjes voor de prijs van drie grote bollen. En je kunt daarna ook nog een espressootje bestellen. Een dikke vette aanrader dus!
Hobokense Polder
Ik dacht als stadsmens dat ik met koopjesjagen mijn jachtinstinct wel voldoende bevredigde en dat de bloemen op het behang van mijn favoriete koffiebar wel volstonden om mijn leven op te fleuren. Tot ik weer in de file stond en op mijn Ipod de minst pijnlijke zelfmoordmanier opzocht en ontdekte dat ik dat al eens gegoogled had. Ik besloot niet langer (voor het rood licht) te wachten en fietste naar natuurgebied de Hobokense Polder (echt naast de deur!).
Op safari in eigen stad, ik wist niet dat het kon! Dat is weer 2000 euro en vijf doosjes immodium uitgespaard voor een ontspannende (lees: stresserende) reis naar Tanzania. Het Polderbos is een prachtig, dichtbegroeid natuurgebied aan de Schelde, waar je absolute rust kan vinden. Ik ben enkele vogelspotters en een mediterende engerd tegengekomen, maar voor de rest was er geen kat.
Wel reigers, koeien en wilde paarden (bestaan die in België?!), wat je tocht extra spannend maakt! Als je je dan nog inbeeldt dat de koeien buffels zijn, dat je de uitwerpselen van een lynx meent te herkennen en dat er elk moment krokodillen uit de vijvers kunnen komen, heb je je voldoende vermaakt in de natuur om er weer een maandje tegenaan te kunnen zonder naar zelfmoordtechnieken te googlen (je komt onderweg trouwens op zoveel debiele fora terecht dat je beseft dat anderen er echt nog véél erger aan toe zijn!).
Doe mij maar groot Antwerpen!
De Schelde affietsen in zuidelijke richting vlak achter het industrieterrein.

BBQ spots
Waar rook is, is een barbecue! De tijd van de verbrande lookbroodjes, nog rauwe kippenbilletjes en in as gewentelde, door de mazen van het rooster geglipte scampi’s is aangebroken. Joepie! Wie zelf geen tuintje heeft om te barbecuen, moet echt eens naar één van de publieke barbecues trekken.
1 Park Spoor Noord
Viaduct-Dam 1
2060 Antwerpen
Een goed alternatief om het matige eten van de Cargo bar niet te moeten slikken. Voordeel: je kan drank halen in de bar, dan hoef je dat niet zelf mee te slepen.
2 Scheldebocht
Sloepenstraat
2060 Antwerpen
Als je de Schelde in noordelijke richting volgt, kom je een stukje gras met bomen tegen. Daar staan twee grote barbecues, waar meestal veel mensen aan het barbecuen zijn. Er hangt een gezellige communesfeer – we zijn niet ironisch – dus het is een buitenkansje om nog eens iets te delen met vreemden (maar houd toch het do ut des principe in je achterhoofd, want je weet hoe dat gaat met van die mensen: je geeft een worst en ze nemen een hand!). Daarna kan je eten, verteren en misschien ook wel lookadems uitwisselen, tegen het decor van de prachtige, kolkende Schelde – serieus, we zweren dat we écht niet ironisch zijn!
3 overige bbqspots:
- Brilschanspark in Berchem: de locatie van de barbecue is dezelfde gebleven. De barbecue staat naast de fietsbrug en is het best te bereiken langs de ingang aan de Marcel Aubertinlaan.
- Steytelinckpark in Wilrijk: de barbecue staat aan het terras op het centrale eilandje naast het eendenprieeltje.
- Park Het Prieel in Berchem: de barbecue is te bereiken via de parkingang in de straat ‘Ter Nieuwerbrugge’. De barbecue staat direct links, naast het pad.
- Bremweide in Deurne: de barbecue staat op de ligweide naast de speeltuin aan de kant van de Ter Heydelaan.
- Kielpark in Antwerpen: de barbecue staat naast de speeltuin aan de kant van de Sint-Bernardsesteenweg.
- Recreatieweide Kastanjedreef op Linkeroever: de barbecue staat op de ligweide net achter zwembad ‘de Molen’ aan de Kastanjedreef.
(Mocht dit een kooksite zijn, dan zou de carnivoor in ons de volgende tip nog meegeven: maak je eigen ribbetjesmarinade met honing, ketchup, sojasaus, balsamico, mosterd, currypoeder, paprikapoeder, bbqkruiden en olijfolie!)