Twee jaar geleden meerde De Badboot aan in Antwerpen. Er waren bij de opening niet genoeg Antwerpse fanfares te vinden, want zo veel toeters, bellen en trommels had het stadsbestuur nodig om de opening hun nieuw hipsterproject aan te kondigen.  “Wordt er hier te hoog van de snobistische toren geblazen?”, vroegen wij ons af en we gingen een kijkje nemen.

We hadden netjes enkele dagen op voorhand gereserveerd op de website (www.badboot.be) en kwamen vol goede moed aan op het Kattendijkdok. Bij het binnenkomen, verloren we al een van onze vriendjes. Hij was namelijk niet het bodybuildertype dat het grote gewei tussen zijn benen wou showen in een korte spanner en moest in zwemshort de boot verlaten. Wist hij veel dat enkel een aansluitende zwembroek was toegelaten.

De kleedkamers waren (toen nog) houten planken die amper goed tegen elkaar gespijkerd waren en de opbergkastjes hadden geen deurtjes. Daar gingen al de iPhones van de onoplettende Antwerpenaars. Als het thema van deze badboot ‘de koloniale terugreis in 1913’ was, hadden we het begrepen. Nu niet. We schreven deze hiaten toen toe aan een tijdschema even strak als ieder mannelijk zwembroekje hier: veel te strak!

Maar sympathiek als we zijn, vergaven we graag deze beginnersfoutjes. Want eens in het zwembad waren we overtuigd. En dat zijn we nog steeds. Het zwembad is mooi en het water lijkt over te lopen in dat van de Schelde. Dat levert een leuk uitzicht op. Het water wordt overigens niet gezuiverd met kilo’s chloortabletten, maar met een rietveld, dus iedere geitenwollensokbezoeker kan ook tevreden zijn.

Intussen zijn de strakke zwembroekjes nog steeds van de partij, maar de bananenkisten zijn vervangen door volwaardige kleedkamers en er zitten zelfs veilige sloten op de opbergkastjes. De badboot is dus zeker een aanrader met deze hete dagen. Al is het wel aan te raden te reserveren.

openingstijden:

tot 31 augustus
ma-za 11-20uur

1 sept-14 sept
ma-vr 12-18uur
za      12-20uur

Houd de kalender van hun site in de gaten voor de films op De Badboot, de retro pop-up markt en aquagym! En tip: je kan de Badboot afhuren voor je hippe verjaardagsfeest, trouwfeest of koffietafel.

Retro. Ik weet niet goed wat ik er van moet vinden. Tegenwoordig moet je teruggrijpen naar het verleden om in de mode te zijn. Maar goed, het is een hype en open-minded als ik ben, zal ik die niet negeren.

Sinds kort kunnen retrohipsters met bolletjesjurkjes en oorlogskapsels, die filterkoffie drinken in koffiebars waar het water nog opgegoten wordt, waar de platenspeler op volle toeren draait en waar er in de zetel van grootmoe wordt gezeten (a.k.a. tegenwoordig elke koffietent), hun buitensporige pre-beschavingsavonturen vastleggen op een geheel nieuwe manier: de analoge camera! Er is namelijk de nieuwe winkel van Lomography in Antwerpen geopend in de Kammenstraat.

‘Future is analogue’ prijkt er in grote, houten letters op de muur (vermoedelijk gezaagd uit Congolese, koloniale bananendozen – als dat niet retro is!). Hier kan je analoge camera’s in alle vormen en kleuren en met alle soorten specificaties en lenzen kopen. Je kan er ook cursussen komen volgen (want vergeet niet – het moet terug van de eerste keer goed zitten. Je hebt geen moderne tweede kans!) en je kan je rolletje ook hier laten ontwikkelen (voor wie net niet helemaal mee gaat in het hipsteridee: je kan ze ook digitaal meekrijgen).

Oké, tussen al mijn scepsis door moet ik toegeven dat ik het best een vette winkel vind. Alles ziet er mooi uit en ook de foto’s zijn best cool. Misschien is het meer een grijpen naar wat we niet kennen in plaats van een teruggrijpen naar het verleden (hoewel het pretty much op hetzelfde neerkomt – shit, nu doe ik het weer) en de analoge camera geeft wel een leuk effect aan je foto’s. Ik ben het meest fan van de rode fish-eye. Gelukkig! De rode is in voorraad, want de appelblauwzeegroene is het meest populair. Ik had het kunnen weten.

We onthouden: vette foto’s, vrij magere prijzen. Zeker eens langsgaan!

De Vlaming is van nature wantrouwig en vindt het exotische eerder verdacht dan aantrekkelijk. Vooral wat eten betreft. Het liefst eet hij elke dag om 17u vlees met patatjes en groenten, op vrijdag vis en zondag is frietjesdag. De Vlaming is met andere woorden het liefst gewoon heel gewoon en val hem alstublieft niet lastig met nieuwigheden of vooruitgang. Spreek dan ook niet over sushi of couscous. Liever een oude vertrouwde dan een nobele onbekende op zijn bord. En voor onderweg? Ne smos kaas, natuurlijk!

Het heeft dan ook lang geduurd voor de Vlaming zijn gebruikelijk boerenbrood durfde in te ruilen voor af en toe een bagel* (die met zijn vorm verdacht veel op een donut lijkt en daarom eerder aan dessert doen denken dan aan een fatsoenlijk broodmaal). Stukje bij beetje echter viel de vooral met New York geassocieerde lekkernij in de smaak en zo werd ook de bagel een nieuwe Belg. Geleidelijk aan vind je her en der bagelbars met heerlijke bagels.

Al lijken vele bagelaanbieders het moeilijk te hebben met een eerlijke prijs-kwaliteitsverhouding. Daarom sturen wij iedereen graag naar Bagelbar in de Lange Leemstraat. Heerlijke, verse bagels, ruime keuze, eerlijke prijzen en een topwijf achter de bar. Op het eerste gezicht niet de meest gezellige eettent in de stad, dat moeten we toegeven. Dat komt misschien door de klassieke, harde, Vlaamsche stoelen en tafels. Maar deze kleinigheid zijn we direct vergeten wanneer er vriendelijk wordt gemeld dat onze bagels klaar zijn. En of we smulden! Of je nu een fervent New Yorks bagelfan bent of een Vlaamsche durfal: absolute aanrader! (Let wel: alleen contant betalen.)

*Tsjah: wanneer ik dit stuk typ, onderlijnt mijn spellingscontrole het woord ‘bagel’ als fout. De Vlaamse doctrine verschuilt zich zelfs in mijn Wordbestand.

Tip: als je kunt, ga niet rond de Vlaamsche lunchtijd want dan val je over scholieren.

“De slogan ‘komt voor de bakker’ is wat wij proberen te realiseren, iedereen tevreden stellen met de glimlach!” aldus de Dellafaille familie.

De lekkerste bakkerij zit misschien wel op ‘t Zuid, aan de Vlaamse Kaai. Of misschien, eigenlijk weten we het zeker. Voor deze familiebakkerij rijden wij met graagte een blokje om. Vanaf het moment dat je hier binnenstapt, voel je je een klein kind dat in de snoepwinkel iets mag uitzoeken. Stokbrood, notenbrood, zuurdesem, huisgemaakte confituur, zoete gebakjes voor bij de koffie… Als je de lekkernijen van Dellafaille proeft, weet je waar het woord ‘ovenheerlijk’ vandaan komt.

Heb je zin om stante pede een gebakje te verorberen? Dat kan. Er staan stoeltjes aan het raam waar je ‘s ochtends een ontbijtje kan nuttigen. Verse jus, koffietje, croissantje, krantje… Heerlijk om zo de dag te beginnen. Ken je die zeldzame geluksmomentjes? Door zo’n momentje kan je zittend aan het raam bij Dellafaille worden overvallen. Net als het kleine kind in de snoepwinkel, is het moeilijk hier niet alles te willen. Alvast veel succes gewenst.

Kijk op www.dellafaille.eu voor een voorproefje. Door de prachtige foto’s krijg je meteen zin.

Op de Draakplaats wappert aan de muren van een prachtig pand de regenboogvlag. In dit gebouw vind je het Roze Huis, een holebirechtenorganisatie. Maar daar gaat het niet om (ethiek en moraal zijn voor later). Echt belangrijk is dat hier café Den Draak te vinden is.

Niet alleen een gezellige buurt, ook gezellige uitbaters en een gezellig interieur om iets te drinken. Niet te volks, niet al te chique. Ook lesbiennes en faghags zijn hier meer dan welkom. Check ook zeker de partykalender (dendraak.be), want ze zijn hier niet verlegen voor een feestje op zijn tijd. In de zomer een heerlijk terras. De Zurenborgse homo is overigens erg sociaal en sympathiek en met een beetje geluk valt dat draakgehalte ook wel mee.

Mijn persoonlijke favoriet.

8 augustus: “Midsummer Party” = opening van de Gaypride onder de brug bij café Den Draak Aanrader!

Kapitein Zeppos, wie kent hem niet?! Wij. Aangezien er eetcafés in Amsterdam en Antwerpen, en wie weet waar nog meer, naar hem zijn vernoemd, moet hij een held zijn geweest en hebben we weer eens wat gemist. De televisieserie schijnt nostalgie op te wekken bij mensen die in de jaren 60 en 70 al achter een televisiekastje zaten. Balen dat we toen nog niet geboren waren om de intrigerende man uit Belder te kunnen aanschouwen.

Dank aan de uitbaters die hem niet in de oude doos hebben gestopt, maar hem levend houden door de naam op hun eetcafé te plakken en op die manier mensen met nostalgische honger weten te voeden. Het eetcafé is zo vanzelfsprekend aanwezig in het Antwerpse café- en restaurantaanbod, dat we het bijna waren vergeten te vermelden op deze website. De Zeppos, zoals het genoemd wordt in de Antwerpse volksmond (ha, hoe komen ze er op!), ligt op het Mechelseplein, naast De Studio en is het gezellige alternatief voor wie geen zin heeft in de andere, overvolle cafés op het plein.

Het is hier vaak gezellig druk, je kan zitten aan de sfeervolle houten tafels en wie honger heeft, kan zich tegoed doen aan het goedkope dagmenu of een van de Vlaamsche klassiekers op de menukaart. Geen haute cuisine, wel lekker en voor een goede prijs. De Zeppos is geen originele supertip, maar een vaste waarde in het Antwerpse drink- en eetleven. Altijd degelijk. Altijd netjes. Als je je te schande wilt maken, ga je beter naar de overkant. In de zomer wordt het grote terras met de rode stoeltjes pontificaal op het plein gezet en kan je er heel de dag heerlijk in de zon zitten, totdat je net zo rood bent als de stoeltjes zelf.

(De Zeppos blijft wel echt in de oude tijd hangen doordat je er niet met de kaart kunt betalen… internet is er ook niet… wel leuke mannen achter de bar, dat dan weer wel.)

Een hipster zijn is niet langer hip, maar een kapitalistische Brasschaatsnob willen we ook niet worden. Wij zijn het liefst gewoon heel gewoon en toch net wat anders dan de anderen. We leven op de middenweg en af en toe gaan we ons boekje te buiten, padje af, de grens over. En dan eten we bijvoorbeeld in het nieuwe, decadentste Aziatische restaurant van het trendy Zuid: Umami.

Toegegeven: het is wat duurder dan het gemiddeld vermelde restaurant op deze website. Maar als het de moeite (en de centen) waard is, springen wij graag op de kar. Het restaurant ziet er heel netjes (lees: chique) uit, het eten is overheerlijk (gaande van sushi tot op vel gebakken vis en andere chique benamingen) en de service is pri-ma. Een absolute aanrader voor wanneer het voor een keertje net dat beetje meer mag kosten.

Let wel: wie allergisch is voor Ralph Lauren-polo’s of Hugo Boss hemdjes blijft er beter weg. Hoewel, het is er zo lekker! Een ode aan de koks, vandaar de gave foto (zie boven).

openingstijden:

di t/m za: 18u00 – 22u00
zo: 11u30: enkel open voor brunch + 18u00 – 22u00

Denk bij Scandinavië niet langer aan Vikingen, Ikeaanse rommel of Zweedse Köttbullar. Moose In The City in dé Antwerpse hotspot from the High North. Voor wie niet wist dat ze daar op het topje van de ijsberg hip en trendy waren: deze conceptstore is een waar Scandinavië walhalla. Trek een paar kwartiertjes uit, want het aanbod is groot, gevarieerd en voor elk wat wils.

Fashion van Ilse Jakobsen tot J. Lindeberg, uniek design van Marimekko tot Normann. Boeken, dvd’s. Het houdt niet op. Je kan er zelfs dé Volvo kopen (ja, die auto ja). Kortom: verleidingen om heel je huis, kledingkast, boekenkast, keuken en garage mee te vullen. En als je helemaal vast komt te zitten in Scandinavische sferen, kan je er zelfs meteen je vliegtuigticket naar Noorwegen of Zweden boeken!

Verder nog iets Scandinavisch gewenst, meneer? Ik dacht het niet!

Wie niet bekend is met al deze hippigheid from abroad, kan vertrouwen op de sympathieke verkopers die maar al te graag een handje helpen. Er lopen tussen die verkopers overigens enkele authentieke Noorse exemplaren, die graag vertellen over hun taal en thuisland. For the real life experience.

Zowel voor Leken van het noorden als Scandinavianfreaks: een ware aanrader! (Oh, let wel: ‘t is een tikkie duurder dan Ikea. Maar niets is onoverkomelijk.)